ประวัติ "ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน" ตำนานนักฟุตบอลกองหน้าทีมชาติไทย

นาวาอากาศเอกปิยะพงษ์ ผิวอ่อน ชื่อเล่น ตุ๊ก เกิดเมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2502 ที่อำเภอทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นบุตรของ ร้อยเอกพล กับ นางบุญยิ่ง ผิวอ่อน

ปิยะพงษ์ จบการศึกษาจาก โรงเรียนศรีวิชัยวิทยา อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม และ โรงเรียนสารสิทธิ์พิทยาลัย อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี โดยเล่นฟุตบอลมาตลอด และมีความสามารถทางฟุตบอลสูงจนได้รับโควตานักฟุตบอล ศึกษาต่อที่โรงเรียนจ่าอากาศ

ปิยะพงษ์ สมรสแล้ว มีบุตร 2 คน คือ
– พ.ต. ภาณุพงศ์ ผิวอ่อน (เต้ย) ผู้ฝึกสอนกีฬาฟุตบอล
– พงษ์พิสุทธิ์ ผิวอ่อน (แตงโม) อดีตนักกีฬาฟุตบอล

ปิยะพงษ์ รับราชการทหารอากาศ จนเกษียณอายุราชการในชั้นยศ “นาวาอากาศเอก” สังกัดกรมสวัสดิการทหารอากาศ กองทัพอากาศ นอกจากนี้ยังทำหน้าที่เป็นพิธีกรทางช่องรายการในโลกออนไลน์ “แตงโมลง ปิยะพงษ์ยิง” ร่วมกับลูกชายคนเล็ก พงษ์พิสุทธิ์ ผิวอ่อน และรายการ บราเวีย ซูเปอร์สไตรค์ ยิงกระจาย ทางทรู วิชั่นส์

ผลงานในการเป็นนักฟุตบอล

ปิยะพงษ์ เริ่มต้นเล่นฟุตบอล ในทีมชุดเยาวชน สโมสรฟุตบอลทหารอากาศ เมื่อปี พ.ศ. 2522 หลังจากนำทีมชนะเลิศ จึงได้เลื่อนขึ้นมาเล่นทีมชุดใหญ่ และในปี พ.ศ. 2523 เป็นดาวซัลโวสูงสุดในการแข่งขัน ในปีต่อมา ก็ได้รับการคัดเลือกให้มาเล่นกับทีมชาติไทย ระหว่าง พ.ศ. 2524-2540 รวม 17 ปี โดยที่ติดทีมชาติครั้งแรก ในเดือนมิถุนายน 2524 รายการเพสซิเด้นท์ คัพ เกาหลีใต้

ในระดับสโมสร ก็ได้ร่วมงานกับ สโมสรลักกีโกลด์สตาร์ (ปัจจุบันคือ สโมสรฟุตบอลโซล) ของเคลีกในเกาหลีใต้ เป็นเวลา 2 ปี และย้ายไปเล่นต่อให้ สโมสรปะหัง ของมาเลเซีย

ปิยะพงษ์ ยิงประตูในนามทีมชาติชุดใหญ่ในเกมส์ที่ฟีฟ่ารับรองทั้งหมด 15 ประตู

ผลงานในการเป็นผู้ฝึกสอน

ระดับสโมสร
– สโมสรฟุตบอลทหารอากาศ (พ.ศ. 2539-2551) ผลงานพาทีมเป็นแชมป์ในประเทศได้หลายรายการ อาทิ ฟุตบอลในกีฬากองทัพอากาศ, ฟุตบอลถ้วยพระราชทาน ประเภท ก, ฟุตบอล ไทยแลนด์ เอฟเอ คัพ, ฟุตบอลไทยแลนด์ลีก เป็นต้น

การอบรมเพื่อเป็นผู้ฝึกสอนฟุตบอล

– การอบรมของการกีฬาแห่งประเทศไทย เมื่อปี พ.ศ. 2544
– การอบรมของเอเอฟซี บี-ไลเซนส์ เมื่อปี พ.ศ. 2541
– การอบรมระดับนานาชาติ เอ-ไลเซนส์ ที่ประเทศเยอรมนี เมื่อปี พ.ศ. 2541

ผลงาน

– ดาวยิงสูงสุดของทีมชาติไทย (รวมทุกชุดและรวมแมตช์ที่ฟีฟ่าไม่ได้รับรอง)
– ชนะเลิศ คิงส์คัพ 5 สมัย – 2524, 2525, 2526, 2532, 2535
– ชนะเลิศ ซีเกมส์ 5 สมัย – 2524, 2526, 2528, 2536, 2540